Zoals een suikerklontje valt het project op binnen de oude, hier en daar verwaarloosde, omgeving. In eerste instantie lijkt het iets ‘anders’ of ‘apart’, maar na verloop van tijd zal het samensmelten met zijn omgeving. Een bouwvolume van 8 lagen, met daarin een divers aanbod van appartementen, maakt van dit gebouw de hoogste skeletbouw binnen het Brusselse Gewest.
Dankzij een nauwe aansluiting bij de naastliggende gebouwen, wordt het huidige litteken in het stedelijk weefsel terug aan elkaar genaaid. Dit bevordert de cohesie tussen de verschillende gebouwen en zorgt voor een nieuw baken in de straat.